Interview Robert Boerma, Akkerbouwbedrijf Boerma te Rolde
“Ik geniet ervan om met de seizoenen mee te werken en buiten bezig te zijn,” zegt akkerbouwer Robert Boerma. “Ik zag het dan ook niet zitten om tot mijn 65e op kantoor te zitten.” Robert werkt namelijk ook zestien uur in de week als constructeur bij ingenieursbureau W2N Engineers in Drachten.
“Die uren op kantoor mag ik flexibel indelen. Dat is erg prettig, want met name in het voorjaar en het najaar is het hollen en stilstaan. In de rustigere winterperiode kan ik meer op kantoor zijn.” De combinatie is mogelijk omdat Robert nog veel hulp krijgt van zijn ouders. Drie jaar geleden nam hij het stokje over van zijn ouders. Familiebedrijf Boerma verhuisde in 1996 vanuit Assen naar Rolde, vanwege stadsuitbreiding bij Assen. Het bouwplan van Boerma is veenkoloniaal: op 160 hectare grond worden aardappelen, granen, suikerbieten en sinds twee jaar uien geteeld. “Die uien komen bij mij vandaan,” vertelt Robert, “een teelt erbij voor wat meer uitdaging. Uien kunnen namelijk prima op zandgrond.”
Verrassing
Toen Robert drie jaar geleden liet weten dat hij het akkerbouwbedrijf wilde overnemen, kwam dat als een verrassing voor zijn ouders. “Ik heb een hbo-opleiding Bouwkunde gedaan en daarna nog een master afgerond. Bij het ingenieursbureau, waar ik veel voor de agrarische sector werk, heb ik het ook echt naar mijn zin. Maar toen mijn vader aangaf erover na te denken om af te bouwen, merkte ik hoe jammer ik dat vond. Ik heb altijd meegewerkt op het bedrijf, dat wilde ik niet missen.” Inmiddels wonen Robert en zijn vriendin Milon met hun dochtertje (1½) op de boerderij. “Sinds de overname ben ik meer op het akkerbouwbedrijf en is het handig dat ik hier woon. In plaats van mijn vader ben ik nu het aanspreekpunt en heb ik de dagelijkse leiding.” Roberts ouders verhuisden naar het dorp Rolde, ze wonen op steenworp afstand. “Erg fijn, want mijn vader werkt nog volop mee in het bedrijf.”
Loonwerkers
In de afgelopen drie jaar is Akkerbouwbedrijf Boerma behoorlijk gegroeid. “Mijn oom stopte met zijn melkveehouderij en nu huren wij een gedeelte van zijn land. Daarmee is ons bouwplan een derde groter geworden. Daarnaast kochten we vorig jaar elf hectare grond. In totaal zijn we in drie jaar tijd met 40 hectare uitgebreid.” Robert en zijn vader laten veel door loonwerkers doen. “In het voorjaar mest injecteren en het poten van de aardappels. In het najaar laten we de aardappels rooien. We brengen ongeveer de helft van het areaal aardappels de schuur in voor lange bewaring. En oogstmachines moeten goed onderhouden worden. Met dit areaal zou het uit kunnen dat we het zelf doen. Maar dan moet je ’s winters ook het onderhoud doen en dan kan ik beter naar kantoor,” gaat Robert verder. “Stel dat mijn vader in de toekomst fysiek minder wordt, dan komt het kantoorwerk te vervallen. Maar voorlopig zetten we het zo door.” Het onderhoud van hun vier trekkers doen ze wel grotendeels zelf. “Behalve zaken als een grote beurt, dat laten we door GroeNoord doen,” zegt Robert, die duidelijk liefhebber is van John Deere. “In 2006 kregen we onze eerste John Deere. We oriënteerden ons op een nieuwe trekker en zagen door de bomen het bos niet meer. De vertegenwoordiger van GroeNoord kwam langs en toen is het een John Deere geworden. We vinden ‘m mooi, maar hebben er ook vertrouwen in. De tweede kwam er direct achteraan en drie jaar terug kochten we er een gebruikte trekker bij. Toen hadden we nog een Hürlimann staan en die kon ik goed inruilen. Dus sinds vorig jaar hebben we een splinternieuwe JD 6130R. Ja, we zitten aardig ruim in de trekkers,” lacht Robert, “maar we zijn er ook heel zuinig op.”
Beregenen
De aardappels van het Drentse akkerbouwbedrijf zijn gerooid. Vanwege de droogte was het weer geen topjaar. Voor de uien en het graan kreeg Boerma nog wel een goede prijs. “We laten de uien wel beregenen. Onze mening is dat de meeropbrengst van de zetmeelaardappelen niet opweegt tegen de kosten van de beregening. We hebben al een paar jaar met extreme droogte te maken gehad. Komende winter moeten we er over nadenken of we gaan investeren in een eigen beregeningsinstallatie.” Robert wil het bedrijf graag voortzetten zoals het nu gaat. “Akkerbouwers worden op dit moment niet zo geraakt door de stikstofplannen als de veehouders. Maar ik zie ons als één sector. Wij hebben elkaar gewoon nodig, alleen al vanwege de mest. In Rolde zitten we strak tegen Natura 2000-gebied aan (Natura 2000, een Europees netwerk van beschermde natuurgebieden, red.). Hier moet de stikstofneerslag volgens de doelen van het kabinet het meest omlaag. Voor veehouders brengt dat heel veel onzekerheid met zich mee. En wij akkerbouwers worden ook niet blij als alle veehouders kleiner of weg moeten. Ik hoop voor de sector dat er gauw meer duidelijkheid komt,” verzucht Robert.
Vertrouwen
De veranderlijke wet- en regelgeving biedt volgens Robert ook voor de akkerbouw uitdaging voor de toekomst: “Zoals wij nu telen op dit areaal, moeten wij wel bespuiten en is biologisch telen geen optie. Kunnen we überhaupt op deze manier blijven telen als de middelen die we gebruiken onder druk komen te staan?” vraag hij zich af. “Dan zullen we het op een andere manier in moeten vullen.” Robert is wel positief ingesteld: “Daar komt dan vast een oplossing voor, want vertrouwen in de toekomst heb ik zeker.”
